عاگه اببحر حبک طحت

عاگه اببحر حبک طحت

ذنبی ابرگبتک لو متت



چم مره اکرهک حاولت

لو گول اکرهک چذبت



ابسباحه من قصبن لذت

چلبت بیک وتیهت



تیهت چفی و گتلی لا

تلزم یمینی و لا تمس



مالح ولک مای البحر

تصگع علی الراس الشمس



گتلک احس یومی گرب

یومک بعید اتگلی احس



ما اکسر الخاطر صدگ

بس خاف من رب العرش



تخبِر عَدوی اببلوتی

ما تعرف اسماک القرش



ما همنی لا حر لا عدو

بس خوفی من سهم الرمش



مثل الیتیم آنه اصبحت

ولیتم تعرف حالته



ومحروم من شوف الفرح

والحزن شایل فالته



و الدمع سال اعللجفن

دم نزل من اوشالته



گتلک احبک گتلی لا

چذاب ما تعرف تحب



گتلک لون حبک ذنب

صدگنی راضی ابهل ذنب



صب کاس سم بیدک ولک

اشرب وگول اشگد عذب



مثل الطفل ومدللک

وبسع تمل من حاجتک



چم مره اگلک ما ارد

لچنی احس ابعازتک



قررت اعوفک حتی لا

بوجودی اکدر راحتک

____________________________________________________________________

بِقَلَم ألشاعر لَفته ألحاج قاسِم الحموداوی